بازیگر مجموعه روزگار جوانی، با بیان اینکه بهبود وضعیت سینما نیاز به حمایت ملی دارد،گفت: اگر سینمای مستقل به انتخاب فیلمساز، برگزیده شده باشد، میتواند نقش مهمی در مجموعه بزرگ تولیدات و روایتهای سینمایی ایفا کند.
به گزارش ایرنا؛ بهزاد خداویسی درباره جایگاه سینمای مستقل در ایران به گفت: اگر سینمای مستقل به انتخاب فیلمساز، برگزیده شده باشد، یعنی آزادی، خلاقیت و فضای روایت سینمای مستقل باعث انتخاب آن از سوی فیلمساز باشد، میتواند نقش مهمی در مجموعه بزرگ تولیدات و روایت های سینمایی ایفا کند در واقع راوی ناگفته تر اجتماعی نگرتر بوده و سبکی هنری و رویکردی متفاوت را میآفریند اما اگر این سبک به دلیل کمبودهای مالی، تنگناهای فکری و وجود مافیای صنعت سینما، به فیلمساز تحمیل شود منجر به بروز یک معضل شده و این خود یک بیماریست.
وی در خصوص نقاط ضعف و قوت این سینمای مستقل، افزود: سینمای مستقل یک حسن بزرگ بوده و از دغدغه یا زاویه دید هنری فیلمساز برآمده است و هرگز به سمت کار سفارشی، سوژه های توصیه شده، تمایل به گیشه و شگردهای عوام پسندانه برای فروش بیشتر و در نتیجه افول از استانداردهای هنری نمی لغزد اما قطعا نقاط ضعفی هم وجود دارد که مهم ترین آن شاید تلاش یا تعمد برای انتخاب سوژه های محدود تر است و از این رو ممکن است به تکرار در روایت خود دچار شود.
خداویسی درباره حمایت از فیلمسازان مستقل خاطرنشان کرد: تصور میکنم هنوز به درک درستی از ضرورت و اهمیت سینمای مستقل و لزوم حمایت از آن نرسیده ایم. جای جشنوارههای داخلی در حمایت از این شکل از سینما هنوز تا حد زیادی در ایران خالی است و اگر هم فیلم های سینمای مستقل به فستیوال های بین المللی راه می یابد،حمایتی از فیلمساز برای تامین بخشی از هزینه های این برنامه ها و حتی تسهیل در انتقال جوایز به فیلمساز صورت نمی گیرد حتی پوشش خبری لازم و کافی در این زمینه وجود ندارد . در نتیجه کسانی که در این عرصه فعال هستند، اغلب در این فضای هنری مهجورند و مخاطبان روایت های خود را به سختی می یابند.
این بازیگر سینمایی با اشاره به رویکرد برگزاری کارگاه بازیگری در جشنواره خورشید یادآور شد: هدف از برگزاری این کارگاه ها تربیت و معرفی نیروهای هنری ورزیده به سینمای مستقل است بازیگرانی که در هدف و اهمیت شکل روایت و خلاقیت بیشترین همراهی و درک متقابل را با فیلمسازان دارند و به هنر برای هنر بیش از درخشیدن بر سردر سینماها می اندیشد.
وی تصریح کرد: جای تربیت هنرپیشگان آگاه به اهمیت سینمای هنری، سینمای مستقل و محدودیت های آن در ایران هنوز خالی است و اگر این نقیضه برطرف شود، یکی از موانع بزرگ بر سر راه فیلمساز سینمای مستقل برداشته خواهد شد.
خداویسی درباره اهداف برگزاری کارگاه در جشنواره گفت: یک جشنواره زمانی به اهداف غایی خود نزدیک می شود که نه فقط یک ویترین، یک نمایش، یک معرفی یا رقابت باشد بلکه در عمل راه ناهموار این گونه از تجربه و زیست هنری را برای دوستدارانش هموار کند. هم اندیشی عوامل این سینما در کنار یکدیگر بی تردید مهم ترین نماد این مسیر مرتفع است اما از سوی دیگر برگزاری کارگاه ها و دیگر برنامه های آموزشی جنبی در این جشنواره زمینه ای برای معرفی بازیگران به این عرصه و آماده کردن آنها برای ورود به گستره سینمای مستقل بوده و گامی بزرگ در این سینما است.
مدرس کارگاه انتقال تجربه کارگردانی ادامه داد: در فضایی که سینمای گیشه پسند و صنعتی در حال دیده شدن و حمایت در جشنواره های بزرگ است، هر جشنواره ای که در راستای حمایت و معرفی دست اندر کاران و فعالان سینمای مستقل باشد برای این سینمای مهجور مانده، ارزشمند است.